O, o, wat moeten we toch dankbaar zijn voor alles. Je kunt geen lifestyle magazine openslaan of er staat in dat je dankbaar moet zijn en vooral niet ontevreden en dan met bijbehorende oefeningen en goedbedoelde tips. Maar dan is je dankbaarheid maar een dun laagje goudverf met daaronder een dikke donkere laag niet aangenomen emoties en gevoelens van ondankbaarheid en ontevredenheid. Ook deze gevoelens willen erkent, gezien en van gehouden worden. Het zijn altijd de gevoelens en emoties van het kleine kindje in jou. Laat die gevoelens eens thuis komen bij jou. Neem het waar en veroordeel het niet. Wijs het kindje nu eens niet af voor de verandering. Dan is je dankbaarheid iets van het leven zelf. Dat wat je al bent maar vergeten was. Dan hoef je niet meer dankbaar te worden. Je was het al. Altijd al geweest. Â