Zoekresultaten

Vroeger had ik echt een hekel aan dat “vrouwengedoe”. Je weet wel… van die kringen waarin vrouwen met sjaals en cacao naar de maan zitten te staren. Ik noemde het altijd wijvengedoe. Daar had ik niks mee. Ik vond daar iets van. Want eigenlijk vond ik iets van mijn eigen vrouwelijkheid. Ik had er geen contact mee. Ik onderdrukte het. Het lichaam voelde onveilig. En dan is het makkelijker om er grapjes over te maken dan om het echt te voelen. Maar dat is veranderd. Inmiddels weet ik: ik bén gewoon een vrouw. Een vrouwelijke vrouw. En dat is heerlijk. Zacht én krachtig. Vol gevoel én vol vuur. En ik hoef het niet meer te verklaren, bewijzen of verdedigen. Het is gewoon oké. En nu? Nu begeleid ik zelf een groep, toevallig allemaal vrouwen, in Jazz. Je Authentieke Zelf Zijn. En ja: we zitten niet naar de maan te koekeloeren (dat doe ik wel in m’n eentje hahaha) maar er is wél magie. Vrouwelijke magie. Verbinding. Lichaam. Waarheid. En veel tranen én gelach. Mannen zijn trouwens altijd van harte welkom. In mijn opleiding zijn er ook mannen . Ik hou van de afwisseling. Maar dit stuk… dit gaat even over thuiskomen in jezelf. In je eigen lijf. In je vrouw zijn. Dáár zit precies de veiligheid die ik zocht. En als je daar eenmaal bent? Dan is alles oké 🤍

Lange tijd had ik een hekel aan betweters. Maar ik ont-dekte dat ik er zelf ook één was… Vooral als het ging over gevoel en denken. Ik was ervan overtuigd dat emotionele pijn altijd begon met een overtuiging. Verander je gedachten, en je gevoel volgt vanzelf. Hans, mijn man dacht daar anders over, maar ik kon het niet uitstaan als hij mijn logica niet volgde. Ik bleef doorgaan, probeerde hem steeds opnieuw te overtuigen. Natuurlijk liep dat op wederzijdse irritaties uit. Totdat ik keihard tegen mezelf aanliep.  Er waren dingen in mijn eigen leven die ik niet kon ‘wegdenken’. Pijn die niet verdween, de pijn die ik als kind al had gevoeld als ik weer eens iets niet begreep. Bijvoorbeeld hoe volwassenen deden. Of lesstof op school. Ik wilde dus uit alle macht alles begrijpen en als ik het dan 'zeker' wist moesten anderen dat ook zo zien.Maar door de confrontatie met Hans drong het tot me door: denken en voelen staan niet los van elkaar!  Sommige dingen moet je niet oplossen, maar doorvoelen. Dat inzicht sloeg in als een bom. Het gaf me niet alleen rust, maar ook een diepere verbinding met mezelf en met anderen. En zeker met Hans ;-) Op dat moment kon ik aan mezelf toegeven; Je bent ook een betweter! Au!   De dans tussen denken en voelen Veel mensen geloven dat denken en voelen twee aparte systemen zijn: als je anders denkt, voel je je anders. Maar het is complexer dan dat. Ze beïnvloeden elkaar continu, in een subtiele wisselwerking.  Gevoelens beïnvloeden gedachten. Soms voel je je verdrietig zonder duidelijke reden. Je brein zoekt dan een verklaring en creëert gedachten zoals: “Ben ik niet goed genoeg?” of “Waarom overkomt mij dit altijd?” Maar vaak is dat verhaal niet de echte oorzaak, alleen een gevolg van het gevoel dat er al was.  Gedachten beïnvloeden gevoelens. Aan de andere kant kunnen overtuigingen wel degelijk gevoelens oproepen. Als je steeds denkt: "Ik ben niet goed genoeg", voel je onzekerheid of verdriet. Maar als iemand je laat inzien dat deze gedachte niet waar is, kan dat gevoel verzachten.  Lichaam en zenuwstelsel spelen een grote rol. Veel emoties ontstaan in het lichaam voordat je er een gedachte bij hebt. Stress, spanning of blijdschap zijn vaak fysieke sensaties. Je brein plakt er achteraf een verhaal op. Soms is dus niet je gedachte de oorzaak, maar simpelweg een lichamelijke reactie.  Niet alles is met denken op te lossen. Pijn moet niet ‘weggeredeneerd’ worden, maar simpelweg gevoeld. Rouw, oude trauma’s of diepe onzekerheden laten zich niet temmen door logisch denken. Daar helpt geen positief mantra tegen, maar wel het toelaten en doorvoelen ervan.  Wat ik heb geleerd Ik zie nu dat mijn behoefte om alles te begrijpen en te verklaren ook een vorm van controle was. Zolang ik het kon analyseren, had ik het gevoel dat ik grip had. Maar echte vrijheid kwam pas toen ik inzag dat niet alles begrepen hoeft te worden. Sommige dingen willen alleen maar ervaren worden. Dus als je jezelf betrapt op eindeloos analyseren, vraag je dan af: probeer ik iets op te lossen met mijn hoofd dat eigenlijk in mijn lichaam gevoeld wil worden? Misschien is het tijd om niet langer te begrijpen, maar te doorvoelen.

Ontdek hoe relatieproblemen ontstaan door onbewuste herhaling van je familiesysteem Het is een pijnlijk mysterie. Je wilt zo graag verbinding, maar telkens weer bots je op dezelfde muur. Je doet je best, praat, leest boeken over communicatie, volgt misschien zelfs relatietherapie. Toch blijven de relatieproblemen zich herhalen. Alsof je gevangen zit in een onzichtbaar patroon, dat zich steeds opnieuw afspeelt – met deze partner, of de vorige, of misschien zelfs in vriendschappen en op je werk. Herken je dat? Je verlangt naar liefde, naar gezien worden, naar veiligheid. Maar diep vanbinnen is er ook twijfel. Iets klopt er niet. Je voelt het in je lijf, in de spanning tussen jullie, in de kleine irritaties die uitgroeien tot ruzies waar je allebei uitgeput van raakt. Je vraagt je af: waarom lukt het niet? Waarom voel ik me niet echt vrij in deze relatie? In dit blog neem ik je mee in wat er werkelijk speelt onder relatieproblemen. Niet het oppervlakkige gedoe, maar de diepere laag: hoe je onbewust de dynamiek uit je familiesysteem herhaalt. Hoe je partner een spiegel wordt voor wat jij nog niet hebt aangekeken in jezelf. En wat er nodig is om uit die verstrikking te komen, zodat je eindelijk op eigen benen kunt staan – in je relatie én in je leven. De aantrekkingskracht van oude pijn Het klinkt misschien gek, maar vaak zijn we het meest aangetrokken tot mensen die iets in ons aanraken wat we zelf nog niet hebben geheeld. Dat kan een soort thuiskomen voelen. Alsof je elkaar al jaren kent. Je herkent iets in de ander, een vertrouwdheid die bijna magisch is. Maar wat je herkent, is niet altijd liefde. Soms is het gedeelde pijn. Ik weet nog goed hoe dat bij mij ging. Mijn eerste serieuze relatie voelde als een warm bad. Eindelijk iemand die mij zag, die begreep waar ik vandaan kwam. Maar na een tijdje merkte ik dat ik steeds harder mijn best deed om die verbinding vast te houden. Ik werd pleaserig, verloor mezelf, raakte geïrriteerd als hij zich terugtrok. En hij deed hetzelfde, maar dan andersom: hij trok zich terug, werd stil, onbereikbaar. We zaten gevangen in een dans die we allebei kenden uit ons gezin van herkomst. Alleen zagen we dat toen nog niet. Misschien herken je het. Je verlangt naar nabijheid, maar zodra het te dichtbij komt, trek je je terug. Of je klampt je juist vast, bang om verlaten te worden. Je partner doet precies het tegenovergestelde. En zo blijf je elkaar vinden in een patroon dat je niet kunt doorbreken. Wat gebeurt er als je vastzit in deze dynamiek? Relatieproblemen krijgen dan een heel andere lading. Het gaat niet meer over wie er gelijk heeft, of wie wat doet. Het gaat over iets veel diepers: een oud gemis, een verlangen dat nooit echt is vervuld. Je probeert het alsnog te krijgen van je partner. Liefde. Erkenning. Gezien worden. Maar de ander kan dat nooit helemaal geven, want het is niet van nu. Het is van vroeger. En dat voel je. Je voelt het als je partner niet reageert zoals je hoopt. Als je je afgewezen voelt, terwijl je rationeel weet dat het niet zo bedoeld is. Als je boos wordt om iets kleins, maar eigenlijk huilen wilt om iets groots. Je voelt het in de leegte na een ruzie, als je allebei uitgeput op de bank zit en niet meer weet hoe je verder moet. Wat je niet aankijkt in jezelf, projecteer je op de ander Dit is het pijnlijke stuk. Wat je niet hebt aangekeken in jezelf, draag je onbewust over op je partner. Je projecteert je eigen onvervulde behoeften, je oude pijn, je schaamte en angst op de ander. Je hoopt dat hij of zij het voor je oplost, je redt, je gelukkig maakt. Maar dat kan niet. Niemand kan dat voor jou doen. Ik heb het vaak gezien in opstellingen. Twee mensen die elkaar aantrekken omdat ze allebei een wond dragen. Ze herkennen elkaars pijn, maar kunnen het niet voor elkaar dragen. En als het spannend wordt, gaan ze elkaar verwijten maken. Jij doet dit, jij doet dat. Maar onder die verwijten zit iets anders: een kind dat roept om gezien te worden. Om liefde. Om erkenning. En zolang je dat niet ziet, blijf je vechten. Tegen elkaar, maar eigenlijk tegen jezelf. Je raakt verstrikt in een patroon dat niet van jou is, maar van je familiesysteem. Je probeert alsnog te krijgen wat je als kind hebt gemist. Maar de ander kan dat niet geven. En dat doet pijn. Waarom is het zo lastig om uit deze verstrikking te komen? Misschien heb je al van alles geprobeerd. Praten, analyseren, relatietherapie, zelfhulpboeken. Je snapt het allemaal wel. Je weet waar het vandaan komt. Maar toch verandert er niets. Waarom? Omdat het niet genoeg is om het te begrijpen. Je kunt je pijn niet wegdenken. Je kunt het niet oplossen met je hoofd. Sommige dingen willen niet verwerkt worden, die willen doorleefd worden. Gevoeld. In je lijf, niet in je hoofd. Dat is confronterend. Want het betekent dat je je moet overgeven aan wat er is. Aan de pijn, de leegte, de angst. Je moet het toelaten, niet wegduwen. En dat is precies wat we als kind hebben geleerd om niet te doen. We hebben geleerd om te overleven. Om ons aan te passen, te pleasen, te vechten of te vluchten. Alles om maar niet te hoeven voelen wat te groot was om te dragen. En nu, in je relatie, word je opnieuw uitgenodigd om dat oude stuk aan te kijken. Niet om het op te lossen, maar om het te erkennen. Zodat het je kan loslaten. De rol van schaamte, angst en loyaliteit Er is nog iets wat het lastig maakt. Schaamte. Angst. Loyaliteit aan vroeger. Misschien heb je geleerd dat je niet mag klagen. Dat je sterk moet zijn. Dat je je ouders niet mag afvallen. Dus houd je je in. Je slikt je verdriet in, je lacht het weg, je doet alsof het allemaal wel meevalt. Maar wat je verzwijgt, wordt voelbaar in het veld tussen jullie. Je partner voelt dat er iets niet klopt. Dat je niet helemaal aanwezig bent. Dat je iets achterhoudt. En dat roept wantrouwen op, zonder dat iemand weet waarom. Ik heb het zelf vaak meegemaakt. Dat ik dacht dat ik alles goed deed, maar dat mijn partner toch zei: ik voel je niet. Je bent er niet echt. En ik snapte het niet. Tot ik ontdekte dat ik nog steeds delen van mezelf verborgen hield. Uit angst om afgewezen te worden. Uit loyaliteit aan mijn gezin van herkomst. Omdat ik dacht dat het niet veilig was om mezelf helemaal te laten zien. Wat gebeurt er als je niets doet? Als je deze patronen niet aankijkt, blijven de relatieproblemen zich herhalen. Je blijft zoeken naar erkenning bij de ander, maar vindt het niet. Je raakt steeds verder verwijderd van jezelf én van je partner. Soms leidt het tot afstand, ruzies, of zelfs een breuk. Maar zelfs als je uit elkaar gaat, neem je het patroon mee naar de volgende relatie. En dat is misschien wel het pijnlijkste. Je denkt dat het aan de ander ligt, maar uiteindelijk kom je jezelf weer tegen. Steeds opnieuw. Tot je besluit om het anders te doen. Hoe kom je uit de destructieve verstrikking? De eerste stap is erkennen dat je vastzit in een oud patroon. Niet om jezelf te veroordelen, maar om eerlijk te zijn. Ja, ik draag iets mee wat niet van nu is. Ja, ik projecteer mijn pijn op de ander. Ja, ik verlang naar iets wat mijn partner niet kan geven. Dat is pijnlijk. Maar het is ook bevrijdend. Want als je het ziet, kun je kiezen. Je kunt besluiten om het niet langer buiten jezelf te zoeken. Om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gevoelens, je eigen pijn, je eigen verlangens. Dat begint met voelen. Niet analyseren, maar voelen. Waar zit de pijn? Waar voel je leegte, gemis, angst? Kun je erbij blijven, zonder het op te lossen? Kun je jezelf geven wat je als kind hebt gemist? Liefde, erkenning, veiligheid? Soms lukt dat niet alleen. Soms heb je iemand nodig die met je meekijkt, die je helpt om het oude patroon te zien en te doorbreken. Dat is waar systemisch werk en familieopstellingen zo krachtig zijn. Ze laten zien waar je verstrikt bent geraakt, waar je nog loyaal bent aan vroeger, waar je jezelf bent kwijtgeraakt. En als je dat ziet, kun je loslaten. Niet door te vechten, maar door te erkennen. Door te rouwen om wat er niet was. Door te voelen wat je hebt gemist. En dan, heel langzaam, ontstaat er ruimte. Voor jezelf. Voor de ander. Voor een relatie die vrij is van oude pijn. Wat kun je nu doen? Misschien voel je nu weerstand. Of verdriet. Of opluchting, omdat je eindelijk begrijpt waarom je steeds weer tegen dezelfde relatieproblemen aanloopt. Wat je ook voelt: het is welkom. Het mag er zijn. Omdat het er al is. Als je merkt dat je vastzit in patronen die je niet kunt doorbreken, nodig ik je uit om dieper te kijken. Niet alleen met je hoofd, maar met je hart en je lijf. Systemisch werk en familieopstellingen kunnen je helpen om te zien waar je nog gevangen zit in het verleden. Zodat je jezelf kunt bevrijden, en eindelijk op eigen benen kunt staan in je relatie, in je werk, in je leven. Wil je leren hoe je deze patronen doorbreekt, niet alleen voor jezelf maar ook om anderen te begeleiden? Meld je dan aan voor de opleiding familieopstellingen en systemisch werk. Hier leer je niet alleen de theorie, maar vooral hoe je vanuit je eigen proces zuiver en belichaamd kunt begeleiden. Zodat je niet alleen weet hoe het moet, maar het ook echt bént. En dat is de grootste vrijheid die er is.

Welkom bij Spiritueel Coach Sonja Elferink. Tijdens een opstellingendag in De Rijp werk je aan bewustzijn, heling en zelfontwikkeling – als vraaginbrenger of resonant. Voel je welkom om je plek te reserveren en mee te bewegen met wat gezien wil worden. Opstellingendag "Onverwerkte trauma's en pijn reizen door familiesystemen, net zolang tot iemand bereid is te doorvoelen en te doorzien" Data: dinsdag 17 juni vol voor eigen opstelling dinsdag 1 juli woensdag 2 juli vol voor eigen opstelling vrijdag 18 juli vol voor eigen opstelling zaterdag 26 juli zondag 27 juli vol voor eigen opstelling vrijdag 1 augustus zaterdag 2 augustus vol voor eigen opstelling zaterdag 23 augustus zondag 24 augustus Tijd: 10.00 uur tot ca.17.30 uur Vanaf 9.30 uur staan koffie en thee klaar. Voor de lunch wordt gezorgd. Vergoeding : € 150,- voor een eigen opstelling. € 75,- voor een resonantenplek Er zijn 6 plekken voor eigen opstelling en 8 plekken als resonant Locatie: M.C. van Voordenstraat 22,1483 GB De Rijp Boek hier jouw plek Verlang je naar helderheid? Wil je eindelijk die rugzak legen? Ben je het zat om rond te blijven draaien in dezelfde pijnlijke overtuigingen? Raak je verstrikt in conflicten, relaties of situaties die je leeg trekken? Zijn er fysieke klachten waar je inzicht in wil? Dan ben je welkom. Op een losse opstellingsdag — één of meerdere — in een liefdevolle, heldere bedding. Maximaal zes mensen met een eigen opstelling, acht resonanten. We nemen de tijd. Er is ruimte. Stilte. Inzicht. Beweging. Je hoeft geen eigen opstelling te doen. Je mag ook alleen resoneren. Of gewoon aanwezig zijn. Want wat er in het veld gebeurt, raakt altijd ook iets van jou. Je systeem luistert. Je ziel weet. Wat gebeurt er tijdens een opstelling? Een opstelling laat zien wat jij zelf (nog) niet kunt zien. Patronen, verstrikkingen, onverwerkte emoties — ze komen in beweging zodra ze erkend worden. We kijken naar jouw innerlijke ordening: wat klopt er wél? Wat draag jij wat niet van jou is? Wanneer je dat ziet, kan de stroom zich herstellen. En kun jij uit de verstrikking stappen. In vrijheid. In jouw waarheid. Hoe lang jouw opstelling duurt, verschilt. Het systeem spreekt, niet de klok. En vaak vallen de eerste inzichten al bij de opstellingen vóór de jouwe. Omdat alles met alles verbonden is. Waarom systemisch werk? We worden niet alleen geboren in een gezin. We worden geboren in een veld — een geschiedenis, een familieverhaal. Met liefde, kracht en wijsheid. Maar soms ook met trauma, verlies, geheimen, onuitgesproken pijn. Al die lading reist met ons mee. Energieën die we niet begrijpen, maar wel voelen. Gedrag dat we herhalen, zonder te willen. Systemisch werk maakt zichtbaar wat onzichtbaar is. En dat wat gezien en doorvoelt is, komt tot rust. Je bent welkom. Zoals je bent. Met alles wat je meebrengt. Laat het licht maar schijnen, ook op dat wat donker is. Wij worden niet alleen in onze familie geboren, maar ook in de geschiedenis van onze familie, die ons ondersteunt en voedt, maar ons in veel gevallen ook kan verlammen. -Monica McColdrick- Ik begeleid vanuit ervaring. Lees hier mijn verhaal. Hoe werkt een familieopstelling? Een familieopstelling maakt het onzichtbare zichtbaar. We werken in een voelbaar veld, lichamelijk, emotioneel en energetisch. Resonanten (mensen of soms voorwerpen) representeren personen, delen of thema’s uit jouw systeem. Zodra zij in de ruimte worden opgesteld, toont het veld waar de energie vastzit. Waar liefde niet stroomt. Waar iets of iemand buitengesloten is. Op een opstellingsdag werken we samen. Iedereen draagt bij. Als vraagsteller, als resonant, als getuige. En precies daarin ontstaat de magie: het systeem spreekt. En wat gezien wordt, kan eindelijk tot rust komen. Review Ik heb meerdere waardevolle familieopstellingen bij Sonja Elferink mogen ervaren en ben elke keer weer onder de indruk van haar warme en professionele begeleiding. Wat ik zo bijzonder vind aan Sonja's aanpak, is haar vermogen om een veilige en vertrouwde sfeer te creëren waarin alles er mag zijn. Humor, liefde, verdriet... niets wordt uitgesloten. Tijdens een van de opstellingen kreeg ik een diepgaand inzicht in de oorsprong van mijn angst voor conflicten. Door de opstelling werd duidelijk dat dit voortkwam uit een oude familiepatroon. Dit inzicht heeft me enorm geholpen om anders naar conflicten te kijken en er op een gezondere manier mee om te gaan. Naast mijn eigen opstellingen heb ik ook veel geleerd door als resonant in de opstellingen van anderen te staan. Het is fascinerend om te ervaren hoe het lichaam en de intuïtie je naar de juiste plek leiden. Ik kan Sonja van harte aanbevelen aan iedereen die op zoek is naar persoonlijke groei en dieperliggende inzichten. Haar opstellingen hebben mij niet alleen geholpen om oude patronen te doorbreken, maar ook om meer verbinding te voelen met mezelf en mijn omgeving. Als je twijfelt of een familieopstelling iets voor jou is, raad ik je aan om de stap te wagen. Het is een investering in jezelf waar je geen spijt van zult krijgen. -Nic vd Broek- Wat doet een opstelling met je? Door simpelweg aanwezig te zijn bij een opstelling, of er zelf middenin te staan, kan er iets verschuiven. Soms razendsnel. Alsof het systeem op adem komt. Een verstrikking wordt zichtbaar, en poef, de energie ontspant zich. Jij wordt vrij. En met jou het grotere geheel waarvan jij deel uitmaakt. Het lijkt een beetje op het moment dat je doorkreeg dat Sinterklaas niet echt was. Tot die tijd geloofde je er heilig in. Maar zodra het inzicht kwam, was het voorgoed weg. Je kunt nooit meer terug. Zó werkt een opstelling ook. Iets wordt gezien, écht gezien en vanaf dat moment kan het zich niet meer verstoppen. Opstellingen als spiegel: zo binnen, zo buiten Als kind leerden we vaak om emoties te onderdrukken. Te groot, te pijnlijk, te veel. We zetten strategieën in om te overleven. Vluchten, vechten, vermijden, bevriezen, aanpassen. En wat we niet konden voelen, stopten we weg. Maar onderdrukte emoties verdwijnen niet. Ze nestelen zich in je lijf, je relaties, je werk, je dagelijks leven. Je leeft niet echt. Je overleeft. In een opstelling worden die oude delen zichtbaar. Traumadelen, overlevingsstrategieën, vergeten verlangens. Als ze eenmaal aan het licht komen, zonder oordeel, begint de beweging. Ruimte. Adem. Zelfherinnering. Je voelt weer wie je bent, onder alle lagen. Voor wie? Voor iedereen die voelt: ik wil niet meer in kringetjes draaien. Steeds weer in dezelfde patronen stappen. In oude overtuigingen, trauma’s, familiegewoonten of culturele erfenissen. Systemisch werk brengt helderheid. Het vraagt om overgave. En brengt aanvaarding van jezelf, je verleden, je plek. Ook in organisaties Systemisch werk vindt ook steeds vaker zijn plek in het bedrijfsleven. Het onthult blokkades op persoonlijk, team- of organisatieniveau. Achter gedrag zit een systeem. Zodra je dat ziet, kun je iets wezenlijks veranderen. Boek hier jouw plek Review Lieve Sonja, Wauh, wat een geweldig mooie opstellingsdag heb ik vandaag bijgewoond. Zo mooi en knap hoe jij door vraagt, vertrouwen geeft en coached. Ik heb heel veel aan mijn opstelling gehad. Het heeft mij inzichten gegeven en dingen bloot gelegd die ik eerder niet zag. Ook van de opstellingen van mijn mede cursisten heb ik inzichten gekregen. Wat resoneert er toch veel. Het was een mooie, emotionele, fijne dag. Dankbaar voor de groep en jou begeleiding. ( en bedank je man nog even voor de heerlijke lunch) Tot in september als ik de basis opleiding bij je kom volgen! - Vesna Groenewoud -

Systemisch medium, Opleider familieopstellingen en systemisch werken, opstellingendagen, Stilte retraite in Gent, complementair -psychosociaal therapeut De Rijp, Noord-Holland, JAZZ Je Authentieke Zelf Zijn Opleiding familieopstellingen, stilte-retraites en opstellingendagen in De Rijp. Lees ook het inspirerende Blog over spiritualiteit, bewustzijn en zelfontwikkeling door Sonja Elferink Spiritueel Coach Mijn naam is Sonja. Systemisch medium, opleider in systemisch werk en familieopstellingen, begeleider van opstellingen, verdiepende workshops en intuïtief therapeut in innerlijk werk. Ik werk met mensen die verlangen naar helderheid, bevrijding en realiteit. Geen kant-en-klaar stappenplan naar geluk, wel een uitnodiging tot diep zelfonderzoek. Dat kan best confronterend zijn. Maar vastzitten in oude patronen, systemen of overtuigingen is vaak veel pijnlijker. In alles wat ik doe, begeleid ik je terug naar jouw essentie. Zacht als het kan, scherp als het nodig is. Je bent van harte welkom! Precies zoals je bent. Wat kan ik voor je doen? Stilteretraite in Gent Deze retraite is een reis naar binnen waarin stilte wordt afgewisseld met geleide meditatie, inzichtgevende oefeningen, familieopstellingen en systemisch werk. Stilte... Een liefdevol cadeau aan jezelf wanneer je op zoek bent naar verbinding, voeding, verdieping en onvoorwaardelijke liefde. Meer informatie Anker 1 Systemisch werk en familieopstellingen GEACCREDITEERDE OPLEIDING GRO Start oktober 2025 spiritueel en intuïtief Meer informatie JAZZ Je Authentieke Zelf Zijn Ont-dek wie je werkelijk bent! Meer informatie Opstellingendag maximaal 6 plaatsen voor een eigen opstelling en 8 plaatsen voor resonanten Breng je eigen thema in Meer informatie Stilteretraite in Gent Kom tot inzicht en rust! 19,20,21 en 22 september 2025 Meer informatie Blog Lees hier mijn persoonlijke verhalen en inzichten. Veel plezier! Meer informatie Essentie en Impact Exclusieve en individuele coaching Uit je bullshit naar je essentie Meer informatie "Je hoeft niets toe te voegen om heel te zijn. Alleen af te pellen wat je niet bent." Wil je weten wie er achter Spiritueel Coach zit? Lees hier het verhaal van Sonja. Sonja Sonja “Een coach kan een cliënt niet voeren langs de weg die hij zelf niet heeft afgelegd.” -John Bradshaw- Wil je meer informatie? Stuur hier je bericht. Erwin Boersma: Ik was door bevriende (mede)ondernemer gevraagd om eens mee te gaan naar een familie opstelling dag bij de “spiritueel coach” . Zijn uitnodiging maakte mij enthousiaster dan het label spiritueel coach, moet ik in alle eerlijkheid zeggen. Het feit dat ik nog nooit een vliegend tapijt of yogamatje had bestuurd tezamen met dat hij al erg enthousiast was (gezien zijn eerdere ervaringen), maakte dat ik het een kans wilde geven. En bovendien een mooie kans om uitging te geven aan de intentie dat we sowieso een leuke dag samen zouden beleven. Maar ook hier bleek niets werkelijk te zijn wat het lijkt. Ik heb Sonja als een liefdevolle, warme maar zeer zeker ook nuchtere professionele begeleider ervaren. En inmiddels meerdere opstellingen verder, ook eentje die de restsporen van ego/weerstand haarfijn en toch vertrouwd bloot weet te leggen met haar expertise en vooral ervaring. Al heel snel mocht & kon ik ervaren dat hier een vrouw met doorleefde levenservaring aan het werk was. Iemand die niet alleen haar kennis uit boeken, oneindige cursussen of spiritueel clubjes had opgedaan met de gedachte “zo kan ik mooi mijn eigen mislukte leven alsnog kloppend krijgen met kaarten, engelenboodschappen en allerlei middelen & stimuli van buitenaf”. Meer iemand die (ook) van haar shit, mest heeft weten te maken en zo het tuintje ook in mijn hart meer heeft laten bloeien. Door haar inzicht, ervaring en intuïtie (spiritueel dan toch ?) op deze unieke wijze te delen is zij (mij) in staat (gebleken) innerlijke rust te vermenigvuldigen. Iets was niet gespeeld kan worden maar wel kan Zijn. Nee dit was en is het leven zelf, terug verwijzend naar de kern, naar wie je zelf bent, naar daar waar de weerstand zit. Teneinde vrijheid en ruimte in Zijn(skwaliteit) te (her)ontdekken. Voor mij is Sonja een witte raaf; eentje met ongedwongen missie die mij dichter brengt naar de kern van het bestaan. Maar ook trauma’s heb ik haar met met veel compassie zien aanraken. Al met al zou ik het zelf nog altijd geen spiritueel coach noemen/labelen want in slechts mijn beperkte beleving doe je Sonja daar gigantisch te kort mee. Het probleem wat daarmee direct ontstaat is; hoe zou je het dan wel noemen? Taal blijft duaal waardoor ook ik het niet objectief juist kan labelen maar een doorgewinterde verwijzer naar de stilte(innerlijke rust) zou er het dichtste bijkomen. Oh ja en een kosmische stofzuiger voor ego restsporen en weerstand, maar dat klinkt dan weer zo zweverig niet? ;-) REVIEW: Ik ben geïnterviewd door Bianca Groenewegen over systemisch werk en familieopstellingen. Wil je deze aflevering beluisteren, klik dan op de foto. Je wordt doorgelinkt naar Spotify Bianca: We duiken in deze aflevering de wereld van systemisch werk en familie-opstellingen in. Sonja is spiritueel coach, maar het meest nuchtere mens dat ik ooit ontmoette. Een heerlijke combinatie voor mij. Ze legt uit wat een familie-opstelling is, welke regels je hierbij in acht moet nemen en we bespreken het effect van het opstellen. Oh, ik raak er alweer zo enthousiast van! Mocht jij geïnspireerd zijn na de podcast? Twijfel niet langer en ga het doen. Ik beloof je dat het je heel veel op zal leveren. REVIEW Na een dag vol met familie opstellingen onder zeer deskundige begeleiding van Sonja, ging ik moe en voldaan naar huis. Wat een ervaring, wat kunnen zaken toch mislopen zonder dat je je eigenlijk bewust bent waar dat in zit. Mijn respect en een diepe buiging voor Sonja. Er kwamen een behoorlijk aantal zeer ingewikkelde opstellingen voorbij. Met uitkomsten en inzichten die normaal na jaren begeleiding nog niet duidelijk zouden zijn geworden. En ook op vraagstukken zoals waarom voel ik mij op m'n werk of bij een zeker persoon ongemakkelijk, kwamen punten naar voren waar een iemand nog nimmer bij stilgestaan had. Dank je wel voor deze mooie ervaring, ik kan jou van harte aanbevelen. Christine van Beek

Quotes en inspirerende teksten, hart, zijn, ontwikkeling