Nekhernia en zelfafwijzing: wat je lichaam vertelt als je jezelf niet vertrouwt

Waarom nekhernia soms begint in je hoofd

Op het moment dat ik dit schrijf lig ik plat met een nekhernia. Mijn nek doet niet eens zo'n pijn, maar mijn schouder en arm... die doen des te meer pijn. Elke houding is vermoeiend.

En ik weet precies waar het vandaan komt. Het heeft niets te maken met een verkeerde beweging of te lang achter mijn laptop zitten. Het heeft alles te maken met een moment waarop ik mezelf intellectueel afwees. Een moment waarop ik mijn eigen weten niet goed genoeg vond.

Wat er gebeurde Een paar dagen geleden was ik een opstelling aan het begeleiden. Een mooie sessie. De cliënt was betrokken, er was beweging, er waren tranen. En toen vroeg de cliënt waarom ik voor deze benadering koos. Waarom ik het zo aanpakte. En wat deed ik? Ik ging uitleggen. Verantwoorden. Maar dat uitleggen op zich... dat vertelde al iets. Want als je echt staat in je eigen weten, hoef je niet uit te leggen. De opstelling ging verder. Alles leek goed. Maar die vraag bleef in mijn hoofd hangen. De volgende dag zag ik het ineens. Die vraag van de cliënt kwam helemaal niet uit nieuwsgierigheid. Die kwam uit zijn eigen pijn. En ik had dat niet gezien. En daar zat het. Ik vond dat ik dat had moeten zien. Ik wees mezelf af. Ik vond het niet goed genoeg.

Wat de Germaanse Geneeskunde zegt. Volgens de Germaanse Geneeskunde hangt nekhernia samen met een intellectueel eigenwaarde-inbreuk conflict. Je wijst jezelf af op het gebied van je denken, je inzicht, je kunnen. En hier komt het bijzondere: de hernia is niet het probleem. De hernia is de genezing. Het is wat er gebeurt als het conflict wordt opgelost. Als je aanvaardt. Als je stopt met jezelf af te wijzen.

Hoe ik het oplos

Die dag na de opstelling ging ik zitten. Ik voelde die afwijzing. Die teleurstelling in mezelf. En ik liet het er zijn. En toen huilde ik. Dikke tranen. Omdat het zo pijnlijk was om te zien hoe hard ik voor mezelf was. Hoe weinig ik mezelf vertrouwde in dat moment. Maar in dat doorvoelen gebeurde er iets. Ik aanvaardde wat er gebeurd was. Ik stopte met mezelf niet goed genoeg vinden. Ik mocht het pas de volgende dag zien. Dat was oké. En daar... precies op dat moment van aanvaarden... daar ontstond de hernia. Nu lig ik plat. Mijn lichaam herstelt. En ik laat het gebeuren.

Waarom behandelingen alleen niet genoeg zijn

Ik ga naar de chiropractor. Naar de masseur. Naar de fysiotherapeut. En dat helpt. Mijn lichaam heeft die ondersteuning nodig. Maar het is niet genoeg. Want de chiropractor kan mijn wervels wel op de juiste plek zetten, maar niet mijn innerlijke overtuiging veranderen. De masseur kan wel mijn spieren losmaken, maar niet het conflict oplossen. Als ik écht wil oplossen, moet ik ook naar binnen kijken. Naar de momenten waarop ik mezelf afwijs. Waarop ik mezelf klein houd. Herken je het? Misschien heb jij ook wel nekklachten. Of rugpijn. Of hoofdpijn. Of iets anders wat maar niet weggaat. En misschien is er iets diepers dat opgelost wil worden. Iets wat je lichaam probeert te vertellen. De vraag is: waar wijs je jezelf af? Waar vind je jezelf niet goed genoeg? Het kan intellectueel zijn, zoals bij mij. Maar het kan ook anders zijn. Als ouder. Als partner. Als vriend. Als professional. Voel het maar. Onderzoek het maar. Waar voel je spanning in je lichaam? En wat speelt er op dat moment in je leven? Het is oké om niet perfect te zijn

Wat ik weer leer van deze ervaring: (het is niet de eerste keer dat dit gebeurd ) het is oké om niet alles meteen te zien. Het is oké om dingen pas achteraf te begrijpen. Maar het is niet oké om jezelf daarvoor af te wijzen. Want dat is wat pijn doet. Niet het niet-zien zelf. Maar de afwijzing die ik eroverheen gooide. Ik had die opstelling begeleid zoals ik het begeleidde. En ja, ik zag pas de volgende dag dat die vraag uit zijn eigen pijn kwam. En dat mag. Want ik ben niet perfect. Ik zie niet alles. En dat hoeft ook niet.

Waar wijs jij jezelf nog af? Kijk eens naar je lichaam. Wat vertelt het je? Waar voel je pijn? En kijk dan naar je leven. Waar vind je dat je iets had moeten zien? Had moeten weten? Waar hou je jezelf klein? Als je het ziet, als je het voelt, als je het toelaat, dan kan het oplossen. En verdwijnt ook de overtuiging. Je gelooft er niet meer in. (Of minder ) Dan kan er ruimte komen. Dan kun je meer jezelf zijn. Niet perfect. Maar wel helemaal jij. En dat is genoeg.

Wil je dit onderzoeken in jezelf

Je hoeft het niet alleen te dragen.

In een opstelling wordt snel zichtbaar waar je jezelf afwijst en wat je lichaam je wil vertellen.

Je bent welkom om het samen te onderzoeken.

www.spiritueelcoach.nl

Familieopstellingen met systemisch medium en Spiritueel Coach Sonja Elferink. Voor inzicht, heling en groei in bewustzijn, spiritualiteit en zelfontwikkeling.

Welkom bij Spiritueel Coach Sonja Elferink. Tijdens een opstellingendag in De Rijp werk je aan bewustzijn, heling en zelfontwikkeling – als vraaginbrenger of resonant. Voel je welkom om je plek te reserveren en mee te bewegen met wat gezien wil worden.