Hoe je in 5 stappen de focus verlegt van buiten naar binnenwereld zonder jezelf te verliezen in het ‘Waarom’

Hoe je in 5 stappen de focus verlegt van buiten naar binnenwereld zonder jezelf te verliezen in het ‘Waarom’

Waarom. Het is zo’n woord waar je makkelijk in verdwaalt. Waarom voel ik me zo? Waarom lukt het me niet om los te laten? Waarom blijf ik steeds in hetzelfde patroon hangen, terwijl ik zo graag iets anders wil?

Het lijkt een onschuldige vraag, maar voor je het weet zit je er middenin. Je hoofd draait overuren, je zoekt naar verklaringen, je leest boeken, volgt cursussen, praat met vrienden.

Maar het antwoord blijft uit. Of het antwoord is nooit genoeg. Want zodra je denkt het gevonden te hebben, duikt er alweer een nieuwe ‘waarom’ op. En ondertussen blijft het onrustig vanbinnen. Je blijft zoeken. Je blijft duwen, trekken, analyseren.

Alles om maar te begrijpen waarom je niet gewoon kunt zijn met wat er is.

Waarom je niet gewoon kunt voelen wat je voelt, zonder dat je het meteen wilt oplossen of verklaren. Waarom het zo moeilijk is om jezelf toe te staan om te zijn wie je bent, precies zoals je bent.

In deze blog neem ik je mee in een stappenplan dat je helpt om de focus te verleggen van het eindeloze ‘waarom’ naar het werkelijk thuiskomen bij jezelf. Niet omdat je dan nooit meer een ‘waarom’ zult hebben, maar omdat je leert hoe je niet langer hoeft te vechten met wat er is. Zodat je kunt leven vanuit rust, verbinding en vertrouwen. Precies zoals het klopt voor jou.

Het probleem: Verstrikt raken in het waarom Het klinkt zo logisch: als je begrijpt waarom je iets doet, kun je het veranderen. Dus ga je op onderzoek uit. Je zoekt naar oorzaken, naar verklaringen, naar het moment waarop het misging. Misschien herken je het wel. Je hebt een conflict met je partner en je vraagt je af: waarom raakt dit me zo? Of je merkt dat je steeds weer over je grenzen laat gaan op je werk, en je wilt weten: waarom kan ik geen nee zeggen?

Het lijkt een slimme strategie. Maar wat er vaak gebeurt, is dat je steeds verder van jezelf verwijderd raakt. Je hoofd neemt het over van je gevoel. Je blijft cirkelen in analyses, verklaringen, verhalen.

En ondertussen voel je je nog steeds niet vrij. Nog steeds niet thuis bij jezelf. Het ‘waarom’ kan een valkuil worden. Een manier om niet te hoeven voelen wat er werkelijk is.

Want zolang je zoekt naar het waarom, hoef je niet stil te staan bij het ongemak, de pijn, de leegte.

Je blijft bezig met het verleden of de toekomst, maar je bent niet hier. Niet nu. Niet bij jezelf.

Het gevolg? Je blijft ronddraaien in oude patronen. Je blijft je aanpassen, controleren, pleasen, analyseren. Je leeft niet je eigen leven, maar het leven van je ouders, je partner, je baas. Je raakt steeds verder verwijderd van wat er werkelijk in jou leeft. En je lijf? Dat gaat signalen geven. Onrust, spanning, vermoeidheid, misschien zelfs pijn of ziekte.

Want wat niet gezien wordt, blijft zich herhalen.

Totdat je het aandurft om te stoppen met zoeken naar het waarom, en te gaan voelen wat er is. Het proces: In 5 stappen van ‘waarom’ naar thuiskomen bij jezelf.

Stap 1:

Word je bewust van de trigger Alles begint met bewustwording. Je merkt dat je getriggerd wordt. Iemand zegt iets, je voelt je afgewezen, je wordt boos, verdrietig, onzeker. Of je merkt dat je weer in een oud patroon schiet: je gaat pleasen, je trekt je terug, je wordt kritisch naar jezelf of naar de ander. Het gebeurt vaak razendsnel, soms zonder dat je het doorhebt.

Voorbeeld: Je partner komt thuis en zegt dat hij moe is. Jij voelt je ineens afgewezen, alsof jouw behoefte aan contact er niet toe doet. Voor je het weet ben je aan het uitleggen, verdedigen, of je trekt je terug. De trigger is geraakt. Het is zo verleidelijk om meteen te gaan zoeken naar het waarom. Waarom raakt dit me zo? Waarom voel ik me niet gezien? Maar probeer eens om daar niet meteen in mee te gaan. Sta even stil. Merk op: hé, ik word getriggerd. Dat is alles. Meer hoeft het niet te zijn.

Stap 2:

Voel hoe je innerlijke deur dichtgaat Dit is het moment waarop je meestal weggaat bij jezelf. Je voelt een schrikreactie, een spanning in je buik, je hartslag versnelt, je ademhaling wordt oppervlakkig. Misschien voel je een brok in je keel, of een druk op je borst.

Je innerlijke deur gaat dicht. Je sluit je af voor wat er werkelijk in je leeft.

Voorbeeld: Je merkt dat je je ineens afsluit. Je voelt je koud worden, je trekt je terug in jezelf. Of je schiet juist in de aanval, je wordt fel, je wilt de ander overtuigen van jouw gelijk. Allemaal manieren om niet te hoeven voelen wat er echt speelt. Dit is het moment om te pauzeren. Om niet meteen te reageren, maar te voelen wat er gebeurt in je lijf. Waar voel je de spanning? Wat gebeurt er als je daar even bij blijft, zonder het te willen veranderen?

Stap 3:

Merk op dat je je aandacht verlegt naar de ander, je denken Nu komt het interessante deel.

Want meestal ga je op dit punt met je aandacht naar buiten. Je gaat nadenken over de ander. Wat doet hij of zij verkeerd? Wat moet er anders?

Of je zoekt naar verklaringen in je hoofd. Waarom gebeurt dit steeds? Wat is er mis met mij? Hoe kan ik dit oplossen?

Voorbeeld: Je merkt dat je in je hoofd schiet. Je analyseert het gedrag van je partner, je bedenkt wat je anders had moeten doen, je maakt plannen om het de volgende keer beter te doen.

Je bent druk bezig met denken, maar je voelt niet meer wat er in jou leeft. Dit is een cruciaal moment. Want zolang je met je aandacht buiten jezelf bent, kun je niet voelen wat er in jou gebeurt. Je blijft hangen in het ‘waarom’, in het zoeken naar verklaringen. Maar het antwoord ligt niet buiten jezelf. Het antwoord ligt in het toelaten van wat er nu is.

Stap 4:

Merk op: wie is er dan nog bij jou? Dit is misschien wel de belangrijkste stap.

Want als je met je aandacht bij de ander bent, of in je hoofd zit, wie is er dan nog bij jou?

Wie voelt nog wat er in jou leeft?

Wie zorgt er voor jouw gevoel, jouw pijn, jouw verlangen?

Voorbeeld: Je merkt dat je jezelf kwijt bent. Je bent bezig met de ander, met het verleden, met het waarom.

Maar wie is er nu bij het kind in jou dat zich afgewezen voelt? Wie is er bij de pijn, de angst, het verdriet? Dit is het moment om terug te keren naar jezelf. Om je aandacht naar binnen te brengen.

Om te voelen wat er in jou leeft, zonder oordeel, zonder analyse. Gewoon voelen. Gewoon zijn met wat er is.

Stap 5:

Blijf bij jezelf en voel wat er is Dit is misschien wel het moeilijkste, maar ook het meest bevrijdende. Blijf bij jezelf. Voel wat er is. Laat het ongemak toe. Laat de pijn, de angst, de leegte er zijn. Zonder het te willen oplossen, zonder het te verklaren, zonder het weg te duwen.

Voorbeeld: Je voelt de pijn van afwijzing. Je voelt het verdriet, de eenzaamheid, de boosheid. Je ademt erdoorheen. Je blijft erbij, zonder weg te gaan. Je merkt dat het gevoel langzaam verzacht. Dat er ruimte komt. Dat je niet uit elkaar valt, maar juist dichter bij jezelf komt.

Dit is het moment waarop je thuiskomt bij jezelf. Waarop je voelt: ik ben er. Met alles wat er is.

Ik hoef het niet te begrijpen, ik hoef het niet op te lossen. Ik mag gewoon zijn met wat er is.

En dat is genoeg.

Do’s en don’ts:

Wat werkt wel, wat werkt niet?

Do: Wees mild voor jezelf. Het is niet makkelijk om oude patronen te doorbreken. Het vraagt moed om te blijven voelen, om niet meteen te zoeken naar het waarom. Geef jezelf de tijd en de ruimte om te oefenen. Elke keer dat je even stilstaat bij wat er in jou leeft, is winst.

Do: Zoek steun als het te moeilijk is om alleen te doen. Soms is het fijn om samen met iemand te onderzoeken wat er speelt.

In een opstelling, in een sessie, in een groep. Je hoeft het niet alleen te doen.

Don’t: Blijf niet hangen in het analyseren en verklaren. Het is zo verleidelijk om te blijven zoeken naar het waarom.

Maar het brengt je niet dichter bij jezelf. Het houdt je juist weg van wat er werkelijk is.

Don’t: Ga niet vechten met jezelf. Je hoeft niet perfect te zijn, je hoeft niet alles te snappen. Het gaat erom dat je aanwezig bent bij wat er nu is. Dat is genoeg.

Voor gevorderden: Durf te blijven bij het ongemak, ook als het heftig wordt. Voel de neiging om weg te gaan, om te verklaren, om te analyseren. En kies er bewust voor om te blijven. Om te ademen, om te voelen, om te zijn. Juist daar ligt de bevrijding.

Waarom deze stappen werken

Misschien vraag je je af: waarom werkt dit? Waarom zou ik stoppen met zoeken naar het waarom? Het antwoord is simpel. Omdat het leven niet draait om verklaringen, maar om ervaring. Omdat je pas echt vrij bent als je kunt zijn met wat er is, zonder het te hoeven begrijpen of oplossen. Omdat je pas echt thuiskomt bij jezelf als je jezelf toestaat om te voelen wat er nu is, precies zoals het is.

Het ‘waarom’ is vaak een afleiding. Een manier om niet te hoeven voelen wat er werkelijk speelt. Maar als je durft te blijven bij wat er is, zonder te zoeken naar verklaringen, ontstaat er ruimte. Ruimte voor rust, voor verbinding, voor liefde. Voor jezelf, en voor de wereld om je heen.

Call to action: Zet de eerste stap naar jezelf Voel je dat het tijd is om niet langer te blijven hangen in het waarom?

Wil je ervaren hoe het is om echt thuis te komen bij jezelf, zonder te hoeven vechten of verklaren?

Meld je dan aan voor JAZZ je authentieke zelf zijn, of kies voor een individueel Essentie & Impact traject. Je kunt ook deelnemen aan een Opstellingendag, of jezelf onderdompelen in stilte tijdens de 3-daagse stilteretraite met Sonja.

Of misschien voel je de roep om je te verdiepen in systemisch werk en familieopstellingen. Welke stap je ook kiest, weet dat je welkom bent. Precies zoals je bent. Met alles wat er is. Je hoeft het niet alleen te doen. Je hoeft het niet te begrijpen. Je mag gewoon zijn. En dat is genoeg.

Liefs Son