Ga jij een stilteweek doen? Jeetje, dát lijkt me eng of spannend, hoorde ik als reactie van veel mensen die ik vertelde dat ik een week in stilte zou gaan doorbrengen in de Belgische Ardennen. Zelf voelde ik ook wel een kriebel in m'n buik. Niet praten, lezen, geen internet en social media. Zeventig deelnemers waar je niets van weet. Geen idee wat ik ervan kon verwachten. Blijkbaar wilde ik nog weten wat er in de toekomst zou gebeuren. Maar dat kan natuurlijk helemaal niet. Wat moet ik dan de hele dag doen, dacht ik nog. Geen idee. Dat was dus het verhaal van de mind. Op het moment dat deze gedachte verschijnt is er al een plaatje gemaakt van een hele dag. Maar dat kan helemaal niet. Het enige wat er te ervaren valt is het huidige moment. Er is niet een hele dag te ervaren. Alles verschijnt nu. Zelfs gevoelens en emoties uit het verleden verschijnen nu. Je kunt niet iets vroeger of later voelen. Alleen nu. En wat heb ik gelachen en gehuild om mezelf en de capriolen van de mind.
Op een gegeven moment loop ik door een grote ruimte, een soort zitkamer met een paar bankjes en stoelen en waar boven op de vide nog een slaapzaal is. De zitkamer is leeg maar wie er boven op de vide aanwezig is, weet ik niet. Halverwege de ruimte schrik ik van een grote harde wind dievspontaan en onaangekondigd mijn lichaam verlaat. Pardon, zeg ik nog hard. Vervolgens heb ik nog een kwartier de slappe lach. (hou dat maar eens stil..) Daar ging m'n plaatje van een beschaafde dame. Weer een illusie minder :-)
Tijdens één van de vele wandelingen, in de prachtige natuur, zie ik vlak achterelkaar twee
hoopjes met veertjes op het modderige bospad. En een intens verdriet komt omhoog en zie het verband met het overlijden van m'n kleindochter Isabel en laat ook die gedachten erover weer gaan. Gewoon verdriet. Puur en intens. Ook dat vind een welkom in mij. Pure liefde. Liefde wat vooraf gaat aan alles. Waarin het verdriet verscheen en er geen persoontje was die er zonodig iets van moest vinden. Liefde is niet te voelen, te pakken, te verkrijgen, te hebben of af te wijzen. En toch zoeken we vaak naar liefde. In onze partner, kinderen, vrienden, familie. Zelfs op het werk zoeken we naar liefde, waardering, een schouderklopje, succes. We hebben liefde gekoppeld aan gevoelens. Met name de fijne gevoelens zoals warmte, tederheid, blijheid, bevestiging, gevoelens van verbinding en intimiteit. En als we deze gevoelens niet voelen, staat de mind op en denken we dat er liefde tekort is. Dan kunnen we ons zomaar afgewezen en eenzaam voelen. Maar hoe kunnen die gevoelens nou pure liefde zijn? Gevoelens komen en gaan toch? Liefde komt en gaat niet. Liefde is. Liefde is wat je bent. Al voor dat je was geboren. We zijn het vergeten. Vergeten wie we werkelijk zijn. Dus gaan we er naar op zoek. En alles wat niet lijkt op jouw plaatje van liefde wijzen we af. En toch, gedurende de week kwam er steeds weer die gedachte omhoog. Waarom? Waarom gaat er zo'n lief klein mensje dood? En ik ontdekte ook hierin dat het zoeken naar waarom mij weghield van voelen wat er is. Er is geen waarom. Waarom is van het denken, de mind. Wat er overbleef was verwondering. Het leven is een mysterie. En daar zijn we onderdeel van. We staan er niet los van. We zíjn het. De rest is een verhaal erover. En zelfs dát is liefde. Ik heb de neiging gezien om het denken zelf af te wijzen. Ik dacht, het haalt me uit het nu. En dat wilde ik niet. Terwijl het er gewoon is. Ik heb er toch geen controle over. Het komt en gaat. De ontdekking was dat ik er ook aardig tegen kan doen. In de trant van; dankjewel denken, voor al die handige tips over hoe het beter of anders kan. Over hoe ik mezelf kan verbeteren om maar geen slecht mens te zijn. Dankjewel. Dankjewel voor de bescherming tegen pijn en angst. Maar het lukt prima hoor! Ik val niet uitelkaar. Alle gevoelens en emoties mogen thuis komen bij mij. Ze zijn er al. Iedere keer zichzelf herhalend. Geef het een thuis. Zelfs als je het al heel vaak hebt gevoeld. Al vanaf dat je heel klein bent. Doe de deur niet dicht. Maar neem het. Adem er naar toe. Geef het lucht en zuurstof. Zonder verhaal erover. Puur zoals het is. Liefde is. Liefde gaat vooraf aan alles.